به تغییرات غیر طبیعی در رنگ یا بافت پوست، راش یا بثورات گفته می شود. راش ها معمولاً در اثر التهاب پوست ایجاد می شوند که می تواند علل متفاوتی داشته باشد. انواع مختلفی از راش ها وجود دارند، از جمله اگزما، گرانولومای آنولار، لیکن پلان و پیتریازیس روزئا. برای درمان راش پوستی روش های متفاوتی وجود دارد. در این مقاله به معرفی انواع پماد برای راش پوستی می پردازیم.
راش پوستی چیست؟
راش پوستی که به آن بثورات هم گفته می شود، ناحیه ای از پوست تحریک شده یا متورم است که اغلب همراه با خارش، قرمزی، درد و سوزش می باشد. برخی از انواع راش پوستی همچنین می توانند منجر به ایجاد تاول یا لکه در پوست شوند. راش ها می توانند علامتی برای وجود مشکلات سلامتی باشند. روش های درمان راش پوستی معمولا استفاده از پماد های مختلف است که در این مطلب آنها را معرفی می کنیم.
علت ایجاد راش پوستی
- مواد شیمیایی موجود در محصولات الاستیک، لاتکس و لاستیک
- مواد آرایشی، صابون ها و شوینده ها
- رنگ ها و سایر مواد شیمیایی موجود در لباس ها
۱- پماد هیدروکورتیزون برای راش پوستی
کرم هیدروکورتیزون یک کورتیکواستروئید موضعی است که برای درمان بیماری های التهابی پوستی خفیف یا راش استفاده می شود. هیدروکورتیزون باعث کاهش تورم، خارش و قرمزی ناشی از راش پوستی می شود.
نحوه ی استفاده از کرم هیدروکورتیزون برای پثورات پوستی
کرم هیدروکورتیزون باید به طور معمول دو تا سه بار در روز بر روی ناحیه آسیب دیده پوست اعمال شود، اما گاهی ممکن است طبق دستور پزشک به تعداد دفعات کم تری نیاز باشد.
مقدار کمی از کرم را بمالید تا کاملاً جذب شود. درمان می تواند از چند روز تا چند هفته تا رفع بثورات و خارش ادامه داشته باشد. استفاده از این کرم معمولاً نباید بیش از چهار هفته طول بکشد.
کرم هایی با دوز کم تر (مانند ۰.۵% یا %۱) را می توان برای مدت زمان کوتاه تری بر روی صورت اعمال کرد، اگرچه باید از اعمال به اطراف چشم کاملاً اجتناب شود. پس از استفاده، دستان خود را کاملا بشویید.
اگر از مرطوب کننده همراه با کرم هیدروکورتیزون استفاده می کنید، ابتدا مرطوب کننده را بزنید و بگذارید ۱۰ تا ۱۵ دقیقه قبل از استفاده از هیدروکورتیزون جذب شود.
۲- پماد پوستی بکلومتازون
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
زمان و نحوه ی اسفاده از پماد بکلومتازون
بکلومتازون به صورت کرم و پماد در دسترس می باشد.
معمولاً باید یک یا دو بار در روز از کرم یا پماد استفاده کنید. کرم را بر روی تمامی نواحی آسیب دیده اعمال کنید. اگر باید دو بار در روز از کرم استفاده کنید، سعی کنید بین هر بار مصرف، ۸ تا ۱۲ ساعت فاصله داشته باشند.
۳- کورتیکواستروئیدهای موضعی
کورتیکواستروئیدها داروهای ضد التهابی هستند که در تسکین علائم اگزما و راش بسیار موثر می باشند. کورتیکواستروئیدها می توانند روند التهابی را قطع کنند و از خارش، قرمزی و تورم جلوگیری کنند.
کورتیکواستروئیدهای موضعی دارای دوز های مختلفی می باشند. برخی از کرم های ضد خارش کم قدرت مانند هیدروکورتیزون، بدون نیاز به نسخه در داروخانه ها موجود می باشند. اما ممکن است اگزما و درماتیت متوسط تا شدید به محصولات بدون نسخه پاسخ ندهند. متخصصان پوست کورتیکواستروئید موضعی را بر اساس سن، محل و سطح بثورات و شدت علائم تجویز می کنند.
نحوه ی استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی
کورتیکواستروئیدهای موضعی بسته به نوع کورتیکواستروئید تجویز شده، باید مستقیماً روزانه یک یا دو بار بر روی نواحی آسیب دیده پوست اعمال شوند. پزشکان توصیه می کنند این روند را تا بهبود علائم یا سپری شدن زمان مشخصی حفظ کنید. به طور معمول، کورتیکواستروئیدها علائم را در طی چند هفته یا گاهی در طی چند روز تسکین می دهند. در آن زمان، پزشکان ممکن است برای کنترل و جلوگیری از شعله ور شدن مجدد علائم، اعمال دارو را به یک یا دو بار در هفته کاهش دهند.
متخصصان پوست مدت درمان موضعی با کورتیکواستروئید ها را تعیین می کنند، که به عواملی مانند شدت شعله ور شدن علائم و سن فرد بستگی دارد. در اگزما یا راش پوستی شدید، ممکن است نیاز باشد تا از کورتیکواستروئیدهای موضعی به طور متناوب برای ماه ها یا سال ها استفاده شود. استفاده مداوم از این داروها باید به صورت منظم توسط متخصص پوست ارزیابی گردد.
عوارض پماد های کورتیکواستروئیدهای موضعی
عوارض جانبی کورتیکواستروئیدهای موضعی ممکن است شامل نازک شدن پوست، کشش پوست، روشن شدن پوست و آکنه باشد. همچنین ممکن است هنگام استفاده طولانی مدت بر روی چشم ها نیز تأثیر بگذارند
مقاله ی پیشنهادی دکتر نابت تاجمیر ریاحی: بیماری پوستی پسوریازیس چگونه درمان می شود؟
۴- پمادهای مهار کننده کلسی نورین موضعی
مهار کننده های کلسی نورین موضعی جزو داروهای ضد التهاب می باشند. این داروها باعث جلوگیری از پاسخ بیش از حد سیستم ایمنی به پوست می شوند و خارش، قرمزی و تورم را کاهش می دهند.
پزشکان معمولاً در صورت بی اثر بودن کورتیکواستروئیدهای موضعی یا اثر گذاشتن اگزما یا درماتیت روی نواحی حساس پوست که قابل درمان طولانی مدت با کورتیکواستروئیدهای موضعی نباشند، این داروها را تجویز می کنند. یک متخصص پوست ممکن است این دارو را برای بثورات روی پلک ها، صورت یا سایر نواحی حساس پوست مانند زیر بغل یا کشاله ران، توصیه کند.
مهار کننده های کلسی نورین موضعی در فرمولاسیون ها و غلظت های مختلف در دسترس می باشند. متخصصان پوست با توجه به عوامل مختلفی از جمله سن فرد و شدت و محل علائم، غلظت دارو را تعیین می کنند.
نحوه ی مصرف کلسی نورین ها
غلظت تجویز شده ی مهار کننده های کلسی نورین موضعی باید مستقیماً بر روی نواحی آسیب دیده پوست یک یا دو بار در روز اعمال شود. معمولا پزشکان توصیه می کنند اکه این برنامه را تا بهبود علائم حفظ کنید. به طور معمول، مهار کننده های کلسی نورین علائم را در طی یک تا شش هفته تسکین می دهند. پس از بهبود علائم، پزشکان توصیه می کنند که تکرار برنامه را به یک یا دو بار در هفته کاهش دهید تا علائم تحت کنترل باشند و از شعله ور شدن مجدد علائم جلوگیری شود.
این درمان ها نیاز به پیگیری و ارزیابی مداوم توسط پزشک دارند. متخصص پوست بسته به عواملی از جمله شدت شیوع و سن فرد، مدت درمان را تعیین می کند. مهارکننده های کلسی نورین موضعی به طور کلی عوارض طولانی مدت کمتری نسبت به کورتیکواستروئیدها دارند و می توانید برای ماه ها یا سال ها با خیال راحت از آن ها استفاده کنید.
عوارض کلسی نورین ها
عوارض جانبی آن ها ممکن است شامل خطر عفونت باشد و برخی افراد ممکن است هنگام استفاده از این دارو احساس سوزش کنند، اما به طور کلی با گذشت زمان از بین می رود.
دکتر نابت تاجمیر ریاحی متخصص پوست و مو
