بهترین پماد برای اگزمای پوستی دست و پا

در درماتیت آتوپیک یا اگزما، پوست قرمز و خارش‌دار می‌شود. این بیماری در کودکان شایع‌تر است ولی در هر سنی رخ می‌دهد. اگزما مزمن بوده و به صورت دوره‌ای شعله‌ ور می‌شود و ممکن است با آسم و تب یونجه هم در ارتباط باشد. 

بهترین پماد برای اگزمای پوستی چیست؟ هیچ درمان همیشگی برای درماتیت آتوپیک وجود ندارد. ولی با درمان و خود مراقبتی مانند عدم استفاده از صابون‌های قوی، مرطوب کردن پوست به صورت منظم و استفاده از کرم‌ها و پمادهای دارویی، می‌توان خارش را تسکین داده و از ایجاد دوره‌های جدید بیماری پیشگیری کرد. در ادامه مقاله عکس انواع اگزما را مشاهده خواهید کرد و در رابطه با اگزمای دست، اگزمای پا و دیگر موارد آن توضیح خواهیم داد.

اگزما چیست؟

اگزما نام گروهی از بیماری‌هایی است که سبب قرمزی، خارش و التهاب پوست می‌شود. انواع اگزما شامل درماتیت آتوپیک، درماتیت تماسی، اگزمای دیسهیدروتیک، اگزمای نومولار، درماتیت سبوره‌ای و درماتیت استازی است. این بیماری، مشکل شایعی است و در بیشتر موارد قابل کنترل است. بیش از ۳۰ میلیون از آمریکایی‌ها به انواع اگزما مبتلا هستند.

واژه اگزما ریشه یونانی به معنی جوشاندن دارد که علائم این بیماری مانند قرمزی، التهاب و خارش را به خوبی نشان می‌دهد. شدت اگزما به انواع خفیف، متوسط و شدید دسته‌بندی می‌شود.

بتامتازون از پمادهایی است که می‌تواند برای درمان یا بهبود برخی مشکلات پوستی از جمله اگزمای دست مورد استفاده قرار گیرد. دقت کنید که پماد بتامتازون نمی‌تواند به عنوان راه حل و درمان اگزما باشد اما در تسکین علائم  کمک ‌کننده است.

برای مصرف بتامتازون، بزرگسالان یک الی سه مرتبه در روز و کودکان یک مرتبه در روز می‌توانند از بتامتازون استفاده ‌کنند.

بهترین پماد برای اگزمای پوستی پا:

برای درمان اگزمای پا، پمادهای مختلفی می‌توانند مفید باشند. انتخاب پماد مناسب بستگی به شدت و نوع اگزما دارد. در اینجا چند پماد معمولی که برای درمان اگزمای پا استفاده می‌شوند، آورده شده است:

کورتیکواستروئیدها (پمادهای کورتونی): این پمادها می‌توانند التهاب و خارش ناشی از اگزما را کاهش دهند. مانند پمادهای هیدروکورتیزون (Hydrocortisone) یا کلوبتازول (Clobetasol). این پمادها باید طبق دستور پزشک استفاده شوند تا از عوارض جانبی جلوگیری شود.

پمادهای مرطوب‌کننده: برای نرم کردن پوست خشک و کاهش تحریکات، استفاده از پمادهای مرطوب‌کننده مانند پمادهای حاوی وازلین یا کرم‌های حاوی اوره یا گلیسیرین می‌تواند مفید باشد.

پمادهای ضدقارچ: اگر اگزما به دلیل عفونت قارچی بوجود آمده باشد، استفاده از پمادهای ضدقارچ مانند کلوتریمازول (Clotrimazole) می‌تواند کمک کند.

پمادهای ضدالتهابی غیرکورتیکوستروئیدی: در برخی موارد، پمادهایی مانند تاکرولیموس (Tacrolimus) یا پیمنولیموس (Pimecrolimus) که التهاب را بدون استفاده از کورتیکوستروئید کاهش می‌دهند، تجویز می‌شود.

پیش از استفاده از هر نوع پمادی، مهم است که با پزشک یا متخصص پوست مشورت کنید تا درمان مناسب برای وضعیت خاص شما تجویز شود.

دارو و قرص برای اگزما

اگر علائم اگزما و درماتیت با داروهای موضعی برطرف نشد، پزشکان ممکن است داروهای قوی تری را توصیه کنند. در بسیاری از موارد، داروهای خوراکی برای یک دوره کوتاه برای کمک به کنترل علائم تجویز می‌شوند. اما برای اگزما یا درماتیت شدید و مداوم که به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهد، ممکن است برخی داروها برای ماه‌ها یا سال‌ها تجویز شوند. برخی از این داروها به شرح زیر است:

کورتیکواستروئیدهای خوراکی: داروهای ضد التهابی قدرتمندی هستند که اغلب علائم درماتیت یا اگزما از جمله خارش، قرمزی و بثورات پوستی را ظرف چند ساعت یا چند روز تسکین می‌دهند. اما مصرف خوراکی کورتیکواستروئیدها ممکن است عوارض جانبی جدی تری نسبت به استفاده از فرمولاسیون های موضعی ایجاد کند، از جمله فشار خون بالا، مشکلات گوارشی، کاهش تراکم استخوان و افزایش وزن.

سرکوب کننده‌های ایمنی خوراکی یا تزریقی: داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی خوراکی از ارسال پاسخ التهابی به پوست توسط سیستم ایمنی بدن جلوگیری می‌کنند که منجر به کاهش خارش، قرمزی و بثورات پوستی می‌شود.

آنتی بیوتیک‌های خوراکی: اگر در نتیجه بثورات یا خاراندن بیش از حد پوست، زخم و عفونت ایجاد شود، ممکن است پزشکان ما آنتی بیوتیک خوراکی را تجویز کنند تا از گسترش عفونت جلوگیری کنند.

اگزمای دست 

اگزمای دست فقط دست را درگیر می‌کند و در مشاغلی مانند آرایشگری یا تمیزکاری با مواد شیمیایی تحریک‌کننده پوست ایجاد می‌شود. دلایل ژنتیکی، آلرژن‌ها و حساسیت‌ به مواد تحریک کننده هم منجر به اگزمای دست می‌شود.