اگزمای بزرگسالان نوعی بیماری پوستی مزمن و التهابی است که خود را با خارش شدید و ایجاد لکه های پوستی برجسته (پلاک) نشان می دهد. این لکه ها در هر ناحیه از بدن ظاهر شده و شدت آن ها از خفیف تا شدید متغیر می باشد. علائم رایج اگزما شامل خشکی پوست، خارش، قرمزی، تورم، ترشح مایع، تاول و پوسته پوسته شدن پوست می باشد.
انواع مختلفی از اگزما در بزرگسالان دیده می شود و حتی ممکن است یک فرد به طور همزمان به چند نوع اگزما مبتلا باشد. در ادامه مطلب، عکس انواع اگزما را مشاهده خواهید کرد.
تفاوت اگزما با درماتیت آتوپیک در بزرگسالان
اغلب اوقات واژه های «اگزما» و «اگزما آتوپیک» به جای هم استفاده می شوند، اما مفهوم این دو دقیقاً یکی نیستند. اگزما آتوپیک یا درماتیت آتوپیک، نوع خاصی از اگزما است، اما هر اگزمایی از نوع آتوپیک نیست!
اگزما آتوپیک معمولاً در نوزادی و کودکی بروز یافته و در دوران نوجوانی بهبود می یابد. در حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد موارد، این بیماری تا بزرگسالی نیز ادامه پیدا می کند. در موارد نادر، اگزما آتوپیک ناگهان در بزرگسالی ظاهر می شود.
عکس انواع اگزما و علائم آنها
در این قسمت انواع اگزما به همراه عکس آن ها را مشاهده خواهید کرد.
درماتیت آتوپیک:
ویژگی های این نوع اگزما شامل خشکی پوست، خارش، لکه های برجسته پوستی (پلاک)، قرمزی، تاول، ترشح و پوسته پوسته شدن است که به صورت دوره ای عود می کند.
اگزما تماسی:
اگزما تماسی (هم تحریکی، هم آلرژیک) معمولاً نواحی که با مواد محرک در تماس هستند (بیشتر دست ها، گردن و صورت) را درگیر می کند. برخی از مشاغل به دلیل تماس مداوم با مواد خاصی مانند شوینده ها، چسب ها، رنگ ها و دستکش ها، بیشتر در معرض ابتلا به اگزما تماسی قرار دارند.
اگزما دیس هیدروتیک:
اگزما دیس هیدروتیک (پومفولیکس) با تاول های کوچک روی کف دست، کناره های انگشتان یا کف پا شناخته می شود و اغلب با خارش شدید و -گاهی اوقات- درد همراه است.
اگزما نومولار:
اگزما نومولار که با نام درماتیت دیسکوئید نیز شناخته می شود، به صورت لکه های گرد یا بیضی شکل و سکه ای بروز می یابد. این لکه ها معمولاً پاها، بازوها و دست ها را درگیر می کنند. دلیل اصلی بروز اگزما نومولار هنوز مشخص نیست.
اگزما واریسی:
اگزما واریسی یا درماتیت استاز که به دلیل اختلال در گردش خون وریدی رخ می دهد، معمولاً در اطراف مچ پا ظاهر شده و باعث خارش، قرمزی، ضخیم شدن پوست، ترشح یا زخم می شود.
علل شایع اگزما در بزرگسالان
علل بروز اگزما در بزرگسالان پیچیده است و ترکیبی از عوامل ژنتیکی، سیستم ایمنی، محیطی و روانی را در بر می گیرد.
- عوامل ژنتیکی:
اگزما (به ویژه درماتیت آتوپیک) اغلب ریشه در ژنتیک دارد. جهش های برخی از ژن ها (مانند فیلاگرین) می تواند سد محافظتی پوست را تضعیف کرده و استحکام آن را در برابر مواد محرک و آلرژن کاهش دهد.
- سیستم ایمنی بیش فعال:
افراد مبتلا به اگزما آتوپیک، سیستم ایمنی بیش فعالی دارند که در مواجهه با آلرژن های محیطی، مقدار زیادی آنتی بادی نوع آلرژیک (IgE) تولید می کند.
- تأثیرات محیطی:
اگزما ممکن است توسط عوامل محیطی مختلفی مانند صابون، لباس های زبر، برخی غذاها، تغییرات آب و هوا، عرق، دود سیگار، آلودگی هوا، برخی داروها و عفونت ها تحریک یا تشدید شود.
- استرس و اگزما:
استرس باعث تحریک التهاب در بدن شده و سد محافظتی پوست را تضعیف می کند. رفتارهای ناشی از استرس، مانند خاراندن محل اگزما، ممکن است منجر به عفونت، در نتیجه یک چرخه معیوب از بیماری شود که در آن استرس و اگزما به کمک هم می آیند!
تشخیص اگزما در بزرگسالان
تشخیص اگزما در بزرگسالان بیشتر بر اساس معاینه بالینی است، به این معنی که پزشک متخصص پوست یا پزشک عمومی با بررسی پوست و زائده های پوستی می تواند اگزما را تشخیص دهد.
- ثبت و نظارت بر زائده های پوستی:
عکس هایی که از لکه های اگزما در طول دوره های تشدید بیماری گرفته می شوند، امکان ثبت فوری زائده ها را فراهم می سازد. ظاهر بالینی اگزما ممکن است در فاصله زمانی بین شروع علائم و مراجعه به پزشک تغییر کند.
- پیگیری وضعیت:
عکس ها به پیگیری روند بهبود اگزما در بزرگسالان و اثربخشی درمان کمک می کنند. توصیه می شود به طور منظم از زائده های خود عکس بگیرید تا در ویزیت های پزشک بتوانید تمام عکس ها را به او نشان دهید.
- معاینه غیر حضوری:
در مشاوره های پزشکی غیر حضوری، عکس ها به پزشکان امکان می دهند تا ضایعات را از راه دور بررسی کنند.
- تشخیص افتراقی:
پزشکان با مشاهده ظاهر و نحوه توزیع لکه های اگزما در عکس ها می توانند اگزما را از سایر بیماری های پوستی با علائم مشابه تشخیص دهند.
- اشتراک گذاری با متخصصان:
عکس ها را می توان به راحتی با متخصصان پوست یا سایر متخصصان برای دریافت نظر دوم به اشتراک گذاشت.
- آموزش:
پزشکان می توانند با استفاده از عکس ها، روند پیشرفت اگزما را به بیماران نشان داده و به آنها کمک کنند تا بیماری خود و نحوه کنترل آن را بهتر درک کنند.
درمان و مراقبت از اگزما در بزرگسالان
- آبرسانی پوست:
درمان اگزما در بزرگسالان عمدتاً شامل آبرسانی منظم پوست به کمک یک مرطوب کننده مناسب می شود. این کار به ترمیم سد دفاعی پوست کمک کرده و دفعات عود اگزما را کاهش می دهد. کرم نرم کننده دکسریل با هدف رفع نیازهای خاص پوست خشک و آتوپیک، گزینه ی مناسبی برای مدیریت اگزما در بزرگسالان می باشد. این محصول با آبرسانی عمیق پوست، به بازسازی عملکرد سد پوستی کمک کرده و به طور فعال از تشکیل لکه های اگزما جلوگیری می کند.
این کرم با ترکیبات ساده و آزمایش شده بالینی، بدون عطر و پارابن، به طور مؤثری خارش، خشکی پوست و نیاز به داروهای کورتیکواستروئیدی را کاهش می دهد.
- درمان تشدید اگزما:
در طول دوره های تشدید اگزما، ممکن است نیاز به درمان موضعی داشته باشید. پزشک به منظور کاهش التهاب و خارش لکه های اگزما معمولاً کرم ها یا پمادهای حاوی کورتیکواستروئیدهای موضعی تجویز می کند.
در موارد اگزما شدید یا زمانی که درمان های معمول مؤثر نیستند، متخصص پوست ممکن است داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی موضعی یا خوراکی، فتوتراپی UVA/UVB یا درمان های تخصصی دیگر را تجویز کند.
پیشگیری از تشدید اگزما
برای جلوگیری از تشدید اگزما موارد زیر را در نظر بگیرید:
- پوست خود را به طور مرتب با یک مرطوب کننده مانند کرم مرطوب کننده دکسریل آبرسانی کنید.
- از لباس های نخی استفاده کرده و پوشیدن لباس های پشمی یا الیاف مصنوعی را به حداقل برسانید.
- دوش های کوتاه و ولرم با شوینده های ملایم و بدون صابون مانند شامپو دکسریل بگیرید.
- دمای اتاق خواب خود را پایین بیاورید.
- از مصرف دخانیات خودداری کنید.
- برای پیشگیری از عفونت ناشی از خاراندن، ناخن ها را کوتاه کرده و از لمس ضایعات پوستی بپرهیزید.
چه زمانی باید به متخصص پوست مراجعه کرد؟
مدیریت مؤثر اگزما در بزرگسالان اغلب نیازمند روش های شخصی سازی شده و نظارت پزشکی است. پزشکان عمومی معمولاً برای درمان اگزماهای خفیف آموزش دیده اند، اما در شرایط خاص ممکن است نیاز به مراجعه به متخصص پوست باشد! برخی از این شرایط عبارتند از:
- عدم اطمینان در تشخیص و نیاز به بررسی بیشتر
- عدم بهبود با وجود درمان های اولیه ای که توسط پزشک عمومی تجویز شده است.
- موارد متوسط تا شدید اگزما که ممکن است به درمان های پیشرفته مانند فتوتراپی یا درمان های سیستمیک نیاز داشته باشند.
- تشدید علائم، مانند گسترش ضایعات، افزایش درد یا عفونت ضایعات.
- واکنش های نامطلوب به درمان های فعلی.
- تأثیر قابل توجه اگزما بر کیفیت زندگی، مانند ایجاد اختلال در خواب، خلق و خو، کار یا فعالیت های اجتماعی.
در صورت بروز عوارضی مانند عفونت ضایعات اگزما، فوراً با پزشک عمومی مشورت کرده یا به بخش اورژانس مراجعه کنید.
دکتر نابت تاجمیر ریاحی متخصص پوست و مو
