بهترین دکتر برای لیکن پلان مویی در تهران

لیکن پلانوپیلاریس، نوعی آلوپسی اُسکار است که معمولاً زنان جوان به آن دچار می شوند، گرچه تمام گروه های سنی و در موارد نادر مردان را نیز درگیر می کند. آلوپسی اُسکارهای اولیه، شرایطی هستند که در آنها سیستم ایمنی به سلول های بنیادی که فولیکول های مو را زنده نگه می دارند، حمله می کند.

این شرایط به فولیکول های مو آسیب می رساند و آن را با بافت اُسکار جایگزین می کند. با اینکه لیکن پلانوپیلاریس، شرایط نادری است، یکی از شایع ترین علل آلوپسی اُسکار کف سر می باشد. افراد مبتلا به لیکن پلانوپیلاریس نیز ممکن است دچار لیکن پلان شوند. لیکن پلان مشکلی است که روی پوست، غشاهای مخاطی و ناخن ها تأثیر می گذارد.

برای آشنایی با علائم و روش‌های درمان قطعی آلوپسی به مقاله مربوطه مراجعه کنید.

بیماری لیکن پلان مویی چیست؟

لیکن پلان مویی موجب ریزش مو و ایجاد ضایعات صاف و براق در کف سر می شود. در این شرایط، هیچ دهانه فولیکولی در نواحی ریزش مو مشاهده نمی شود. در گوشه های این ضایعات، ممکن است مقداری پوسته و قرمزی در اطراف پایه ی هر مو دیده شود که باعث زبر به نظر رسیدن آن می شود.

در این حالت، موها به راحتی بیرون کشیده می شوند. لیکن پلان مویی اغلب در چند ناحیه از کف سر ایجاد می شود که با پیشرفت این شرایط به هم متصل می شوند. شایع ترین نواحی ظاهر شدن لیکن پلان مویی، پهلو، جلو و پایین پشت سر می باشد. در این بیماری، ریزش موی پراکنده بعید است. افراد مبتلا به لیکن پلان مویی همیشه دچار علائم نمی‌شوند، اما گاهی اوقات ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:

– خارش

– درد

– حساسیت به لمس

– ناراحتی

– سوزش

بهترین دکتر برای درمان لیکن پلان مویی

پزشک باید قبل از شروع درمان تاریخچه ی طبیعی بیماری لیکن پلان را توضیح دهد. لیکن پلان پوستی ایزوله یک بیماری خود به خود تمام شونده است که ممکن است خود به خود بین ۱ ماه تا ۷ سال با طول میانگین ۵ سال برطرف شود. دو سوم موارد این بیماری ظرف مدت ۱ سال رفع می شوند. در مقابل، لیکن پلان مخاطی یک بیماری مزمن است که به ندرت خود به خود برطرف می شود.

لیکن پلان فرسایشی خود به خود رفع نمی شود. گرچه، لیکن پلان شبکه ای نیز در یک سوم بیماران خود به خود رفع می شود. درمان این بیماری می تواند منجر به بهبودی قابل توجه شود، اما با قطع دارو ممکن است دوباره بیماری عود کند. پیگیری درمان بر اساس علائم بیمار و آزمایشات بالینی انجام می شود. تکرار آزمایشات بالینی و تصویربرداری در پیگیری بیماری ضروری نیست.

عوارض جانبی طولانی مدت درمان مانند آتروفی، سرکوب آدرنال و ایمونوساپرشن باید به هنگام شروع درمان در نظر گرفته شوند. برای لیکن پلان خفیف فقط درمان موضعی نیاز است، بیماران باید هر ۳ تا ۶ ماه درمان را مجدداً تکرار کنند. برای افرادی که به درمان های سیستماتیک نیاز دارند، پیگیری درمان باید با نظارت منظم برای آن دارو برنامه ریزی شود. افرادی که با روش های فیزیکی یا جراحی درمان می شوند نیز بر اساس شدت بیماری و پتانسیل عوارض درمان به پیگیری درمان نیاز خواهند داشت.

روش‌های درمان لیکن پلان مویی

درمان باید زودهنگام پیگیری شود، زیرا هیچ درمانی موهایی را که قبلاً ریخته اند و با زخم جایگزین شده اند، برنمی گرداند. هدف درمان آهسته کردن پیشرفت بیماری و تسکین علائم می باشد. ریزش مو ممکن است ادامه داشته باشد، گرچه ممکن است پیشرفت بیماری آهسته تر باشد. روش‌های درمانی ضدالتهابی شامل موارد زیر می‌شوند:‌

– کورتیکواستروئیدها – خوراکی، داخل ضایعه ای، موضعی
– پماد تاکرولیموس موضعی
– ماینوکسیدیل موضعی
– هیدروکسی کلروکین
– تتراسایکلین
– آسیترتین
– متوترکسات
– سیکلوسپورین
– مایکوفنولات موفتیل
– پیوگلیتازون: اثربخشی متغیر، ۵۰ تا ۷۰% بیماران کاهش علائم، التهاب و پیشرفت بیماری را تجربه کردند.
– پلاسمای غنی از پلاکت
– آدالیموماب یک مهارکننده ی فاکتور نکروز تومور آلفا است که در درمان چند مورد از بیماران مؤثر بوده است.
– مهارکننده جانوس کیناز خوراکی یا توفاسیتینیب

پاسخ به درمان متفاوت است و برخی از تحقیقات منتشر شده در مورد اثربخشی این درمان‌ها با برخی دیگر متناقض هستند. بهترین نتیجه‌ای که بیماران می توانند انتظار داشته باشند، توقف پیشرفت ریزش مو و کاهش ناراحتی کف سر می‌باشد.

پروتکل های کنترلی:

– تشخیص لیکن پلان مویی به صورت بالینی، تریکوسکوپی و نمونه برداری کف سر انجام می شود.

– شدت علائم، میزان ریزش مو و فعالیت بیماری در هر ویزیت حدوداً سه ماه یک بار باید ثبت شوند.

– استفاده از استروئیدهای قوی یا فوق قوی با ماینوکسیدیل ۵% و تاکرولیموس ۰.۳%

– هیدروکسی کلروکین خوراکی (معمولاً ۲۰۰ میلی گرم دوبار در روز) بعد از آزمایشات آزمایشگاهی مناسب و اگر بیمار ریزش موی پیشرونده یا علائم بیماری فعال داشته باشد شروع می شود.

– اگر با مصرف هیدروکسی کلروکین، پیشرفت بیماری را مشاهده کردید، داکسی سایکلین خوراکی مصرف کنید. در صورت پیشرفت بیشتر، برای تعدیل ایمنی، متوترکسات یا سیکلوسپورین مصرف کنید.

آیا درمان خانگی برای لیکن پلان وجود دارد؟

چای سبز به عنوان درمان لیکن پلان شناخته می شود، گرچه، شواهد اندکی در مورد مزایای آن وجود دارد. به احتمال زیاد مصرف چای سبز یک رویکرد ایمن محسوب می شود.

لیکن پلان مویی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

لیکن پلان مویی معمولاً به وسیله تریکوسکوپی (بررسی مو و کف سر با استفاده از میکروسکوپ) و اغلب نمونه برداری از کف سر تشخیص داده می شود. تشخیص لیکن پلان مویی سخت است و در اکثر موارد به صورت بالینی تشخیص داده می شود. اغلب اوقات برای تأیید تشخیص و بررسی سرطان، نمونه برداری از پوست توصیه می شود. علائم هیستوپاتولوژیکال، واکنش های پوستی لیکنوئیدی هستند که روی لایه ی اپیدرم پوست تأثیر می گذارند.

– مشخصه های معمول این بیماری شامل موارد زیر می شوند:

– اپیدرم ضخیم به صورت نامنظم

– هیپرگرانولوز گوه ای شکل

– برجستگی های دندانه ای شکل

– کراتینوسیت های آپوپتوز یا سلول های کراتین ساز در اپیدرم تحتانی و درم فوقانی

– تحلیل مایع لایه ی بازال اپیدرم

– نفوذ لنفوسیتی نوار مانند در محل اتصال درمو_اپیدرم

بررسی ایمونوفلورسانس مستقیم معمولاً لازم نیست. نتایج این آزمایشات ممکن است اجسام کلوئیدی را در درم پاپیلاری با رسوب های نامنظم نشان دهند. تست پوستی یا آزمایش حساسیت ممکن است برای بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی توصیه شود که در لثه خود ضایعات پوستی دارند تا حساسیت آنها به تیومرسال (یک ترکیب جیوه ای) و دیگر فلزات مشخص شود.

پیش آگهی طولانی مدت لیکن پلان چیست؟

لیکن پلان معمولاً به مرور زمان خود به خود رفع می شود. برخی از داروها می توانند موجب بروز راش هایی شوند که ظاهر آنها شبیه به لیکن پلان است. تفاوت این راش ها با ضایعات لیکن پلان در این است که با قطع مصرف داروی مورد نظر این راش ها از بین می روند.